Erzurum Güncel- Orhan Koçak, ödülü aldığı gece duygularını şu sözlerle dile getirdi: “Bu ödül benim için çok büyük bir sürpriz oldu. Çok sevindim. Kabul eder misiniz diye sorduklarında, “Ne demek!” dedim böyle bir ödülü kabul etmemek düşünülemez bile. Bunun birçok nedeni var. Bir tanesi Erdal Abi ile ilgili. O benim eski ahbabım. 1960’ların sonları ve 70’lerin başlarında Erdal Abi ile ahbap olduk. O tarihten sonra ben İstanbul’a gelinceye kadar yoğun bir dostluğumuz vardı. Erdal Abi’nin sert görüşleri vardı. Edebî olarak da siyasi olarak da sert görüşleri vardı. Bunları olabildiğince sert ifade etmekten de geri durmazdı. Mesela ben oradan rahmetli İlhan Berk’in bir kitabını alıyorum “Sen buna şiir diye bakıyor musun?” derdi. O sıralarda yeni yazmaya başlamış Enis Batur’un şiirini okurduk,“Saçmalama,” derdi. Ama çok severdi. Ayrıca hikâyeci olarak da çok severdi. Şimdi Erdal Abi’nin denemeleri ve eleştirileri de kitap halinde çıktığı için çok sevindim, anıları da yayımlandı çok iyi oldu. Ödülün kendisine gelince; seçici kurul üyeleri hep sevgi ve saygı duyduğum insanlardan oluşuyor. Bu benim için çok önemli. Benden önce ödül almış insanların hepsi Gülten Hanım’dan başlayarak çok önemli edebiyatçılar. Daha büyük bir onur olamaz benim için. Bu ödülün ardından çevremdeki insanlar da bana daha farklı bir gözle bakmaya başladılar, ciddiye alınmaya başladım. Zamanla alışacaklardır. Ben de alışacağım. Söylemek isterim ki bu ödülün teşvik edici bir yanı da var. Bundan sonra daha dişe dokunur şeyler yapmaya başlayacağım. Çok teşekkür ediyorum.” ORHAN KOÇAK 1948 yılında İstanbul’da doğdu. ODTÜ’de iktisat ve sosyoloji okudu. Defter dergisinin ve Kanat Yayınları’nın kurucularındandır. 12 yıl boyunca yayımlanan edebiyat dergisi Virgül’ün genel yayın yönetmenliğini yapmıştır. Theodor W. Adorno’nun eleştirel diyaloglardan oluşan başyapıtı Minima Moralia’yı Ahmet Doğukan’la beraber Türkçeleştirmiştir. Eserleri: İmgenin Halleri (1995), Modern ve Ötesi: Elli Yılın Sanatına Kenar Notları (2008), Bahisleri Yükseltmek (2011),Kopuk Zincir (2012). Başlıca çevirileri: Melanie Klein’den Haset ve Şükran (2008), Samuel Beckett’tan Proust (2007).