Erzurum Güncel- TÜRKİYE artan PKK saldırıları ile hergün şehit cenazesi kaldırırken sokaklar da karışmaya başladı. Adeta 'iç savaş provası' yaşayan Türkiye'nin hali herkesi endişelendiriyor. Bugün Habertürk Gazetesi yazarları da bu endişeyle MHP ve HDP başta olmak üzere tüm siyasi partilere ortak bir çağrıda bulundu. Fehmi Koru'dan Umur Talu'ya, Nihal Bengisu Karaca'dan Yavuz Semerci'ye, Muharrem Sarıkaya'dan Serdar Turgut'a kadar tüm köşe yazarları bu ortak çağrıya katıldı. "2015’te hakikaten bir iç savaş mıydı rüyamız?" diyen Umur Talu, HDP, MHP ve CHP liderlerine şöyle seslendi; "Resmi açıklamaya göre 16 asker… Resmi açıklamaya göre 14 polis… Resmi açıklamaya göre “çok sayıda terörist!” Cizre’de 5 vatandaş, hamile karısının yanındaki astsubaydan sonra kızının yanında öldürülen polis, annesinin yanında polis atışıyla ölen 13’ünde Cemile, İstanbul’da otobüs durağında Kürtçe konuşuyor diye bıçaklanan 21 yaşında, bir çocuk babası Sedat! Yukarıdan hedef gösterilerek ikinci kez saldırıya uğrayan bir zamanlar “Devlet gazetesi” denen Hürriyet. Meclis’teki bir siyasi partinin basılan, yakılan genel merkezi. Cumhurbaşkanı ve Başbakan görebildikleri çocuklara bir baksınlar… Maçta bir küçük… Cenazede bir küçük. Bir de göremediklerine. Cenaze alınamadığı için cansız bedeni buzdolabında tutulmuş 13 yaşındaki kız… Annelerinin vurulduğunu gören 7 çocuk. Peş peşe tabutlar… Cenaze feryatlarına dahi saygısı olmadan “katliam” isteyenler bir de. HDP, MHP, CHP... Bu akıl tutulması ve kan ve kin patlamasından nasıl bir Türkiye umuyorlar? İktidarın vaadi bu muydu? “Barışın güvencesi” HDP bunu mu kastetmişti? “Amasız mamasız ateşkes” için 6 milyon oyun sesi örgütün silahlarından daha mı güçsüz? Anamuhalefet “analar”ı ne kadar hissediyor? MHP’nin Türkiye’si böyle nefret ülkesi midir? İki ay sonra seçime girecek bu partiler ne isteyecek? Oy mu kan mı? Hayat mı ölüm mü? Ne vaat edecekler? Çocuklara umut mu, sıra sıra tabut mu? RÜYAMIZ İÇ SAVAŞ MIYDI? Sadece partiler değil; “sıradan” denilen, kimi sırasız ölümlerle kahrolurken kimi ise daha çok ölüm için haykıran vatandaşlar. Gurur duyacağınız, çocuklara miras, bölgeye emsal, dünyaya masal, dört köşesi cennet böyle bir cehennemle mümkün mü? “Dört tarafı kanla kaplı” bir ülke midir sevdamız? 2015’te hakikaten bir iç savaş mıydı rüyamız? Bi durun, bi durun ya! FEHMİ KORU : Umutlarımızı yitirmeye az kaldı. "Günü ve gündemi terör belirliyor bugün... Çoğu ilimizde sokağa çıkma yasağı uygulanıyor ve sokakta serbestçe gezilemediği, işyerleri güvenceyle kepenk açamadığı için, iki bölgemizde “sıkıyönetim” ilan edilmesini talep eden siyasiler çıkıyor... Akıl alır gibi değil. Bu çılgınlığa bir son vermemiz şart. Sıkıntılarımızı kendi aramızda görüşerek, sorunlarımızı oturup konuşarak çözmemiz mümkün. Barbarlık üreten bir coğrafyada yaşıyoruz, ancak atalarımızın büyük uygarlıkları o barbarlara rağmen gerçekleştirebildiğini de unutmamamız gerekiyor. Terörün sarsamayacağı, teröristin teslim alamayacağı, hesabı olan yabancıların üzerimizde oyun kuramayacağı bir ülke olmalıyız. Zor mu? Emin olun değil. SERDAR TURGUT : VERİLECEK EN GÜZEL CEVAP Bugün teröre, teröriste verilecek en büyük cevap onun bölme oyununa düşmeden, “Daha da bütünleştik”mesajı vermektir. Haydi teröriste cevap olsun diye kol kola kardeşçe, omuz omuza Kürt ve Türk birlikte yürüyelim ve terörizmi lanetleyelim. MUHSİN KIZILKAYA : NE OLUR... Ne olur gelip kapımıza dayanmış olan “kara fitnenin” eşikten içeri girmesine izin vermeyelim. Biz, hâlâ coğrafyamızın neredeyse tek demokratik ülkesiyiz. Bizde hâlâ her şeye hukuk egemen. Şimdi Kürt’ün Türk’e, Arap’ın Alevi’ye, Laz’ın Çerkez’e, herkesin, her şeyi bir yana bırakarak birbirine sarılması zamanıdır. Kenetlenmesi zamanıdır. Ortak geleceğimizi çalmaya gelenlere ancak böyle karşı koyabiliriz. Bu ülkenin harcında hepimizin kanı var, şehitlerimizin yüzü suyu hürmetine, ortak ermişlerimizin aziz hatırına, kutsal kitaplarımızın aşkına! Şeytanın silahşorları, bizi birbirimize düşürmek istiyor, buna izin vermeyelim. NİHAL BENGİSU KARACA : KÜRTLERDEN BUNU BEKLEMEK HAKKIMIZ Kürtlerden Türkiye’ye düşmanca tavır alan PKK’ya ve bazı HDP vekillerine tepki göstermesini, yolunu ayırmasını, dik durmasını beklemek hakkımız. Bütün Türkiye vatandaşlarından, özel ve tüzel kişiliklerinden, kurum ve kurullardan terörizm propagandası yapmamasını beklemek hakkımız. Ama bunu beklerken haklı olabilmek ancak ırkçılık zehrinden kaçınabilmekle, şiddete kapı aralayan eylemlerden kaçınmakla mümkün. Eleştir, gerekirse protesto hakkını kullan, ama mala zarar vermeyle başlayan öfke nöbetlerinin göz açıp kapayıncaya kadar cana, fiziksel bütünlüğe zarar verme boyutuna ulaşacağını, bunun da kabul edilemez sınırlara dayanacağını unutma.