Bir çok kadının IŞİD çetelerinin eline düşmemek için intihar ettiğini söyleyen Sarıyıldız, “On binlerce insan aç ve susuz yollarda. önlem alınmazsa büyük bir salgın hastalık başlayabilir. Şengal Katliamından kaçan bir çok kadın çetelerin eline geçmemek için intihar etmiş. Ezîdiler çok ferman yaşadıklarını, tarihte başlarının kesildiklerini, sürgün edildiklerini büyük hakaret ve zulümlere uğradıklarını belirtti" dedi.

 

ANF'de yer alan habere göre; IŞİD’in Şengal’deki katliamları sonucunda yaşam alanlarından göç eden Ezidî ailelerin sorunlarını yerinde tespit etmek için HDP Şırnak Miletvekili Selma Irmak ve beraberindeki heyet ile Federal Kürdistan Bölgesi’ne geçen HDP Şırnak Milletvekili Faysal Sarıyıldız, izlenimlerini paylaştı.

 

 

İbrahim Halil Sınır Kapısının Güney Kürdistan kısmındaki dış tarafından başlamak üzere kilometrelerce yolun iki yakasında öbek öbek toplanan Ezidîler ile karşılaştıklarını belirten Sarıyıldız, karşılaştığı manzarayı şu sözlerle anlattı: “Kavurucu sıcaklar altında bazıları buldukları bir gölgenin altında bazıları da bez parçalarının altına bıraktıkları üç-beş direkten oluşturdukları derme çatma çadırların altında kalıyor. Gümrük sınırının 15 kilometre ötesinde Rojava sınırına yakın 5 bin kişi için yapılan çadır kent vardı. Bu alan daha önce Rojava’dan gelenler için yapılmıştı. Koşullar oldukça kötüydü. 5 bin kişi için yapılan çadır kentte on binlerce Ezidî kalıyor. Dolayısı ile verilen hizmet de 5 bin insana göre veriliyordu. Konuştuğumuz insanlar kendilerine bazen günde bir parça ekmek düştüğünü ve tek bir nöbetçi doktordun olduğunu ifade ettiler. Mevcut koşullar büyük bir salgın hastalığına da neden olabilir.”

 

 

“Görüştüğümüz bütün êzidîlerin yüzlerinde katliamın, açlığın ve yorgunluğun ifadesi vardı. Şengal’den daha yeni katliamdan can havli ile kaçan insanları gördük” diyen Sarıyıldız, başta kadınlar olmak üzere genci, yaşlısı hepsinin cümlelerini henüz bitirmeden hıçkırıklara boğulduğuna şahit olduğunu kaydetti.

 

Yaşananları kelimler ile anlatmanın kifayetsiz olduğunu dile getiren Sarıyıldız, şöyle konuştu: "İstisnasız her kadın cümlesini bitirmeden ağlama nöbeti  tutuluyordu. Kimi kadınlar göğsünde çocuğunun öldüğünü, başı kesilen erkekler gördüklerini, elinde tutulup pazarlarda  genç kadınları gördüklerini hıçkıra hıçkıra anlatıyordu. Şengal Bölgesi’nde ovada kalanlar daha çok katliama maruz kalmışlar. Şengal dağına yakın olanlar ise tarihten bu yana kendileri için tek kurtarıcı olan dağlara sığınmak zorunda kaldıklarını anlattı. çocukların büyük bir kısmının ilk iki gün açlıktan ve susuzluktan öldüğünü ağlayarak dile getirdiler. çocukların bakışlarına büyük bir korku ve ürkeklik sinmişti. Katliam, tecavüz ve diğer bütün insanlık dışı uygulamalara maruz kalan her Ezidînin ayrı bir hikayesi vardı. Bu hikayeleri dinlemek bile bizler için oldukça zordu.”

 

 

 

Dinledikleri bütün êzidîlerin peşmergelerin kendileri yalnız bıraktığı için çok tepkili olduklarını aktaran Sarıyıldız, bu konudaki gözlemlerini ise şöyle anlattı: “Şengal katliamından kaçanları ortak anlatımı şuydu:  ‘Şengal mıntıkasında binlerce peşmerge bulunuyorken geri çekilip bizleri kaderimiz ile baş başa bıraktılar. Ferdi silahlarımız vardı, ancak köylerimizde iken peşmergeler bu silahları elimizden aldı. Sizleri biz savunacağız dediler. Silahlarımızı almamaları için yalvardık, yakardık. Ama söz dinletemedik, aldılar silahlarımızı. Bizleri sattılar. Bir tüfek de olsa kendimizi korurduk. Bu halde yaşamaktansa ölmek daha iyiydi.’ Havan saldırıları başlayınca Peşmergeler mevzilerini terk ettiğini üzülerek anlattılar.”

 

 

Savaş esnasında eril devlet şiddetinin en büyük mağdurunun yine her zamanki gibi kadınlar olduğu tespitinde bulunan Sarıyıldız, “Dünya’da savaşın ve katliamın olduğu bütün ülkelerde olduğu gibi Şengal’de de  tecavüz ve kadın bedenine tahakküm kurmak gerici güçlerin savaş stratejisinin bir parçası olmuş. Şengal’de kadınların zorla alıkonulup pazarlarda satıldığını anlatırken başlarını eğiyorlardı. Görüştüğümüz kişiler birçok kadının çetelerin eline düşmemek için kendilerini asarak intihar ettiğini aktardı” diye belirtti.

 

Bir anekdotu paylaşan Sarıyıldız, Xıdır isminde 35 yaşlarında bir Ezidînin ağlayarak söylediği şu sözlerin yaşananların anlatmaya yeterli olduğunu dile getirdi: “Bizler çok ferman yaşadık. Tarihte başımız kesildi, sürgün edildik, büyük hakaret ve zulümlere uğradık. Ancak 21’inci yüzyılda büyük ölçüde bağımsız Kürdistan sınırları içerisinde yeni bir ferman yaşayacağımız aklımıza gelmezdi. 21. Yüzyılda dünyanın gözü önünde başımız kesildi, katledildik, tecavüze uğradık ve yeniden göç yollarına düştük.”