#Diyelim ki
biz öldük, #siz kaldınız.
Diyelim ki kurudu #ormanlar,
#nehirler, yuvalarında kuşlar.
Diyelim ki
ateş olup küller üfürdünüz #memlekete.
Baktınız,
kalmamış yakacak tek bir #ağaç,
sönmeyen ocak, akacak tek damla #gözyaşı.
Geçip ortasına #ölümün
#düğün mü kuracaksınız?
Diyelim ki kurdunuz,
külden ağaçlar, #uçmayan kuşlar,
ağıtlar, bu ziftli yaslar sarmışken toprağı
Bize nasip bunca kalp ağrısından
size tatlı #huzurlar kalır mı dersiniz?
Davaya ibadet diye diye
toprağına #ihanet edensiniz.
Lakin unutmaz toprak, #göreceksiniz.
ölüm saçan ellerinizden ayırmayın gözünüzü.
Onlar #boğacak sizi.
Yavaş ve acı içinde kesilecek nefesiniz,
henüz gelmeden #eceliniz.
(AlintI)