Ankara'da korkurtan artış!..

Anakent Belediyesi Ankara Sokaklarında Çalışan Çocuklar Merkezi (ASÇÇM) tarafından hazırlanan raporda Temmuz 2009 itibarıyla kent genelinde 917 çocuğun sokakta çalıştığı belirlendi. Rapora göre sokakta çalışan çocukların ailelerinin yüzde 78.3'ünün aylık geliri 500 TL'nin altında kalırken, ailelerin yüzde 22.8'inin herhangi bir sosyal güvencesi bulunmuyor. Anakent Belediyesi'ne bağlı olarak faaliyet gösteren ASÇÇM tarafından hazırlanan “Ankara Sokaklarında Çalışan Çocuklar” adlı raporda sokakta çalışan çocukların ailelerinin yoksulluğu gözler önüne serildi. Sokakta çalışan çocukların çoğunun oyun çağında olmasına karşın, kentin dört bir yanında çalışmak zorunda kalmalarının başlıca nedeni ekonomik yetersizlik olarak belirtiliyor. Ankara'nın özellikle kalabalık bölgelerinde ellerinde kağıt mendil, simit ya da tartı taşıyan 100'lerce çocuğun yaşam koşullarına ilişkin verilerin yer aldığı raporda, sokakta çalışan çocukların ailelerine ilişkin bazı bilgilere de yer verildi. Rapora göre Ankara genelinde 904'ü erkek, 17'si kız olmak üzere toplam 917 çocuk sokakta çalışıyor. Yaş dağılımına göre sokakta çalışan çocukların yüzde 84.6'sı 14-16 yaş aralığında, yüzde 15.4'ü ise 9-13 yaş aralığında bulunuyor. Rapora göre sokakta çalışan çocukların büyük bir kısmı Ankara'nın yoksul semtlerinde oturuyor. Sokakta çalışan çocukların 556'sı Altındağ'da (yüzde 60.6), 228'i Mamak'ta (yüzde 24.8) yaşıyor. Rapora göre, Ankara'nın büyük ilçelerinden Çankaya'da oturan çocukların sayısı 86 (yüzde 9.3), Yenimahalle'de oturan çocukların sayısı ise 24 (yüzde 2.6) olarak belirlendi. Kentin dört bir yanında çeşitli işler yapan çocukların yüzde 66.7'sinin ise Ankara doğumlu olduğu dikkat çekiyor. Ankara'nın ardından Erzurum doğumlu çocuklar yüzde 4.29 oranıyla ikinci sırada yer alıyor. Raparo göre sokakta çalışan çocukların doğum yerleri Ankara dışında Türkiye'nin 40 farklı ilini de kapsıyor. Buna göre çocukların yüzde 12.2'si İç Anadolu bölgesinde yer alan il ve ilçelerde, yüzde 11.8'i ise Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerindeki il ve ilçelerin nüfuslarına kayıtlı bulunuyor. Çocukların çalışma nedenlerinin en başında ekonomik sorunlar geliyor. Buna göre çocukların 632'si (yüzde 68.9) “aileye katkı” amacıyla, 108'i (yüzde 11.7) ise “ekonomik yetersizlikler” nedeniyle çalıştığını ifade ediyor. Çocukların 110'u ise (yüzde 11.9) “okul masraflarını karşılamak” için sokakta çalışmak zorunda olduğunu söylüyor. Raporda çocukların eğitimlerine ilişkin veriler de yer aldı. Buna göre sokakta çalışan çocukların tamamı okul çağında bulunuyor. Okula giden çocukların yüzde 6.97'si “başarısız” olarak tespit edilirken, yüzde 13.3'ünün başarı durumu ise “pekiyi” olarak belirlendi. Çocukların yüzde 35.3'ünün dersleri “iyi”, yüzde 30.6'sının dersleri de “orta” başarı düzeyinde bulunuyor. Aileler 500 TL'den az gelire sahip Ailelerinin gelir durumları ise çocukların neden çalışmak zorunda kaldığını ortaya koyuyor. Buna göre çocuğu sokakta çalışmak zorunda olan 60 aile (yüzde 6.54) 0 ile 100 TL arasında; 270 aile (yüzde 29.4) 100 TL ile 300 TL arasında; 407 aile (yüzde 44.3) 300 TL ile 500 TL arasında; 147 aile (yüzde 16) 500 TL ile 750 TL arasında; 53 aile ise (yüzde 5.7) 750 TL'nin üzerindeki aylık bir gelire sahip. Buna göre sokakta çalışan çocukların ailelerinin yüzde 78.3'ünün aylık geliri 500 TL'nin altında kalıyor. Raporda çocukların yaptıkları işler de sıralandı. Buna göre sokakta çalışan çocukların en fazla yaptığı iş yüzde 35.1 oranıyla simitçilik oldu. 321 çocuk simitçilik yaparken, 125 çocuk ise mendil satıyor. 115 çocuk ayakkabı boyacısı olarak iş yaparken, 109 çocuk pazarcı olarak çalışıyor. 61 çocuk seyyar satıcılık, 21 çocuk ise tartıcı olarak ailelerine destek vermeye çalışıyor.