Erzurum Güncel- Bayramın 4. Günü yapılan çağrılarla, kitleler sokaklara döküldü.Türkiye’nin dört bir yanında.Hatta Erzurum’da.Bugünkü bilanço 23 ölü, yüzlerce yaralı ve milyarlarca mal kaybı.Bu olup biten, kimine göre iç savaş, kimine göre ise Vandalizm.Bana göre ise büyük bir provokasyon.Sadece Kobani’de yaşananlar karşısında değil, Irak ve Suriye’de Kürtlere, Türkmenlere, Şiilere ve Ezidelere yapılan zülüm karşısında tabi ki sessiz kalamayız.Sesimizi demokratik yollarla duyurmak anayasal haktır. Bugün sosyal medyada bir fotoğraf gördüm.Karadeniz’in şirin ilçesi Hopa’da, insanlar ellerindeki “Her yer Kobani, her yer direniş ”pankartıyla anayasal haklarını kullanıyorlar.Ne kırıyorlar, ne de yıkıyorlar. Ne de bu demokratik eylemi yapanlara müdahale eden var.Evet, birileri büyük provokasyonun fitilini ateşledi.İnsanlar öldürülüyor,Kamu kurum ve kuruluşları ateşe veriliyor,Kamuya ve şahsa ait araçlar yakılıyor,Savaşta bile dokunulmayan ambulanslar, kan verme araçları ve itfaiyeler tahrip ediliyor, ya da yakılıyor.İşyerleri yağmalanıyor.Atatürk büstlerine ve Türk bayrağına saldırılar almış başını gidiyor.Aylardır okullar cayır cayır yakılıyor.Bu ülkede yaşayan herkesin canı yanıyor.Peki soruyorum. Bunun nedeni ne?Hiç mi Irak’ı, hiç mi Suriye’yi görmüyorsunuz?Ya da, her gün kapımızın önünde dilenen evsiz ve yurtsuz Suriyelilerin neler yaşadığını his etmiyorsunuz.Ben onları her gördüğümde, “Allah hiç kimseyi vatansız etmesin” diye dua ediyorum.Peki biz nereye gidiyoruz, ya da nereye götürülmek isteniyoruz.Satırlarımı yıllar önce dinlediğim ve hala dinlemeye devam ettiğim Ahmet Kaya’nın SANMAYI Kİ, şiiriyle bitirmek işitiyorum. Ey torunlarBize sordunuz mu biz kimleriz,Alevî, Sünnî, Kürt, Türk kardeşçe yatan erleriz.Sanmayın ki yeryüzünde kalanlarımız düşman olacak,Sanmayın ki bu vatan için ölen bizler, ayrı ayrı toprak olacak.Bizler bu topraklar için şimdi burdayız,Sanmayın ki birer fâniyiz, acıdayız kordayız.Sizler böyle davrandıkça bizler burda zordayız.Kavga devam ederse birgün yine ordayız.Birgün sizde gelip buradan bir görseniz,Ülkeyi dört bir koldan sevgiyle örseniz,Bizler işte o zaman huzur ile uyuruz,Bunları her kesimle paylaşır gururumuz,Şarapneller patlarken gözlerimin önünde,Ayrım yoktur ülkemin yarınında dününde,Vatan için seve seve canımızı verdikte,Kahrolan yine biziz halinizi gördükçe,Sanmayın ki rahat uyuyoruz bu kavgalar sürdükçe.İstemem mezarda ne bir anıt ne bir taş,Sizler birlikte olun vatan için hem kardeş,Neden böyle ağlarız bilirmisiniz mezarda,Sizleri böyle gördükçe yaralarımız azarda,Yine destanlar yazarız yattığımız mezarda.Alevî sünnî nedir, nereden çıktı bu kavga,Sevmesini bilseniz inanın biter bu dava.Vatanıma zarardır puslu ürkek bu hava,Bizler yine birliğiz barışta hem savaşta,Kopartmak istiyorlar sizleri bu yarışta.Kürt, Türk, Alevî, Sünnî bu tabya’da bu mezarda seçilmez,Birlik olup haykırdık bütün dünya duysun,Cesetlerimiz geçilirde Çanakkale geçilmez,Bizler birlikte öldük, sizler neden kavgada,O gün birlik tohumları ektik bugün neden biçilmez,Sizler birlik oldukça Çanakkaleler değil,Edirne’den Ardahan’a ülkemin bir karış toprağı geçilmez.