Bu yazı çok konuşulacak!

Erzurum Güncel- İşte o yazı... Ben İnandım; Belki de Ali Demirhan’dan Daha Fazla İlk yazımda kaleme almıştım Erzurumspor’u. Bu ne biçim takım, bu ne ruhsuzluk diye. Adam gibi futbola yıllardır açız diye, hem takıma hem Besim Durmuş’a vermiş veriştirmiştim üç haftalık maçlar neticesinde. Gölbaşı deplasmanı ile başlayan, Erzin ve Düzce maçları ile devam eden ve dünkü Kırıkhanspor maçıyla tavan yaparak müthiş bir çıkış trendinde olan Erzurumspor’umuz var artık. Çıkış derken, öyle böyle değil. Taraftarından futbolcusuna, teknik heyetinden yöneticisine, malzemecisine kadar bütün bileşenlerin bu heyecana dahil olduğu bir çıkış. İnanmak lazım aslında en başında, başarmak için. Sezon başlarken ben o inancı hissettim ve gördüm. Asbaşkan Ünsal Kıraç’ın yaptığı bir basın toplantısı vardı hatırlarsanız. Adam hiç tereddüt etmeden “Öyle yada böyle bu takım bu sene şampiyon olacak” diye bas bas haykırıyordu. Bu haykırış kendine olan güvenin, inanmanın yansımasıdır. Bu haykırış bir yöneticinin başkan Ali Demirhan’ı, arkasında bir güç olarak görmesidir. Ve bu haykırış, bir yöneticinin hocasını, futbolcusunu, taraftarını lige motive etmesidir. At sahibine göre kişner derler ya; yönetici bu derece iddialı ve üst perdeden güç gösterisi yapınca, haliyle teknik heyeti ve futbolcusu da ayak uydurmak zorunda kalıyor, taraftarı da tribünde şov yapmayı kendine görev sayıyor. Saim Özakalın’ın yönetim sürecine bir göz atın lütfen. Böyle keskin duruşu asla göremezsiniz. Kendileri hiç inanmadılar ki; futbolcusu, hocası, taraftarı da inansın. Hep bir sonra ki haftadan medet umuldu; sanki zaman her şeyin ilacıdır diye. Hep bir sonraki hocada çare arandı; sanki gelecek hocanın elinde sihirli değnek var diye. Başarının tek başlılıkla geleceğini sandılar. Ortak akıl adına belki de bir toplantı dahi yapmayıp; maçtan maça stadyuma gelmeyi yönetişim diye gördüler. Hep Belediyesporu yönettiler, hiç bir zaman Erzurumsporu yönettiklerinin farkına varmadılar. Nasıl varsınlar ki; Belediye olmadan bu takımı yöneteceklerine hiç inanmadılar da ondan. Zaten sezon başındaki yönetim değişiklik sürecini irdeleyin, bu inançsızlığı çok rahat göreceksiniz. “Bu sene olmadı seneye” sözünü ağzımıza sakız verdiler. Çiğne babam çiğne, nasıl olsa başarısızlığı soran yok sorgulayan yok. Ha, diyeceksiniz ki; dur hele. Daha ligin neresindeyiz ki, ortada ne şampiyonluk var nede bir kupa. Olmasın. İnanmak başarmanın yarısıdır ya; ben inandım arkadaş. Belki de Ali Demirhan’dan daha fazla..