Sanal oyunlar cani mi yaratıyor?

Epeydir tartışılmayan ‘şiddet oyunları ve suç’ meselesi, Erzurum’da 13 yaşındaki Musa Kang’ın öldürülmesiyle yeniden gündeme geldi. Hacker olduğu söylenen Musa’nın, online oyun Metin 2’nin piri olduğunu öğrendik, ancak cinayeti kimin işlediğini, neden kaynaklandığını henüz bilmiyoruz. Buna rağmen, Musa’yı ölüme götüren şeyin, internet ve videoda oynanan şiddet içerikli oyunlar olduğu üzerinde duruluyor. Bu kadar esrarengiz bir dünyayla bağlantı kuruldukça da hedef, internet ve oyun endüstrisi oluveriyor.EN POPÜLER OYUNLAR Uzmanları dinledikçe endişelenmemek mümkün değil: Neredeyse bütün kötülüklerin anası bu oyunlardır noktasına geldik. Zaten çocuklarını bilgisayarın başından kaldıramayan aileler, ‘orada’ ne yaptığını bilmediği için anlam veremiyor. Panik yapmakta haksız değiller, çünkü en popüler oyunlar şiddet, ırkçılık ve nefret dolu.Ancak Musa vakası konuşulurken bir noktada elmalarla armutlar karıştırılıyor. Diyelim ki cinayet, Musa’ya zorla oyunda hile yaptırmak isteyenler tarafından işlendi. Öyleyse Musa, şiddet içerikli bir oyunun değil, yetişkinlerin para kazanmak amacıyla kurduğu bir çetenin kurbanı.ACABA TERSİ OLABİLİR Mİ?Bu oyunlardan nefret ettiğim halde şuna da inanıyorum: Her şiddet oyunu oynayan çocuk saldırganlaşacak, suça karışacak diye bir kural yok. Hatta erkeklerin şiddet duygusunu ehlileştirdiğini bile düşünüyorum. Bu konuya fena halde takan, yüzlerce araştırma yapan Amerikalılar bile ‘şiddet oyunu, şiddete iter’ tezini henüz doğrulatamadı. Ayrıca bu çağda çocuklar ne yapsın? Eskisi gibi sokaklarda oynamıyor, küçücük yaştan itibaren ağır ders veya geçim yükünün altında eziliyorlar. Bu çocuklar neyle, nasıl deşarj olacak? Pek çok aile, çocuğunun başına sokakta bir bela geleceğine, saatlerce ekran başında oturmasını tercih etmiyor mu? Neyle uğraştığını, oynadığını öğrenmek için yeterince çaba harcıyor mu? Aile içi şiddetin bu kadar yaygın olup konuşulmadığı bir ülkede, internet cafelere, oyun endüstrisine ve bilgisayar oynayan çocuklara takmak garip doğrusu... Çocukların oynadıkları şiddet oyunları, ailelerinden gördükleri sevgisizlik ve kötü davranışın yanında şaka gibi kalır. Hiç oynamayan daha riskli- Psikolog Jonathan Freedman, konu hakkında yapılan 200 araştırmayı inceleyip, ezici çoğunluğunda şiddet oyunu-kriminal davranış bağlantısı olmadığını açıkladı. - Doç. Dr. Craig A. Anderson, ‘45 yaşında günde iki paket sigara içen ama kanser olmadığı için sigaranın zararsız olduğunu iddia eden adam’ örneğini veriyor: “Şiddet oyunları saldırgan davranış, düşünce ve duygulara yol açar, yardım etme davranışını azaltır.”- Avustralya’da yapılan araştırma, sadece önceden şiddete maruz kalıp bu oyunları oynayan çocukların olumsuz etkilendiğini ortaya çıkardı. - ABD Gizli Servisi’ne göre, ‘okul katliamı’ yapan gençlerin sadece yüzde 12’sinin şiddet içerikli oyun oynamıştı. Yüzde 24’ü şiddet içerikli kitap tutkunuydu.- Video oyunlarını hiç oynamayan ergenlerin şiddete daha yatkın olduğunu iddia eden bilim adamları bile var! Harvard Tıp’dan L.Kutner ve Cheryl K.Olson, 1200 çocukla iki yıllık araştırmanın sonunda oyunların olumsuz etkilerini ‘az’ olarak açıkladı. Mehveş Evin Jurnal