Sabah kalktım, telefonumda bir mesaj var. Bizim sevgili Sinan atmış… “Abi, Şifadayım. Yeğenin yolda geliyor, haberin ola.” Sevindim, mutlu oldum. Sevgili, Sinanın o mutluluğunu paylaşmak için telefona sarıldım. Henüz, yeğenimiz dünyaya gelmemişti. Sevinç ve heyecan içerisinde evden çıktım. Kar yağıyordu. Fotoğraf makinemi çıkardım. Fotoğraf çeke, çeke büroya geldim. İnterneti mi açtım. Açmaz olaydım... Henüz bir can dünya gelmeden, Yine, 26 can toprağa düşmüştü. İçim acıdı. Yüreğim yandı. Sevincimin, yerini hüzün aldı.