Kabadayının biri ceza alır, cezaevine düşer. Cezasını tamamlar ve tahliye edilir. Cezaevinden ayrılırken, eşyalarını toplamaz. Kovuş arkadaşları kabadayıya sorarlar, "Eşyalarını niye götürmüyorsun" Kabadayı cevap verir, "Bir kaç tane şerefsiz türemiş, onları vurup geri geleceğim" der. Aradan aylar, yıllar geçer kabadayı cezaevine dönmez. Cezaevindeki arkadaşları merak içindedirler. Öldü mü, kaldı mı... Gün gelir, kabadayının kovuş arkadaşlarından biri daha tahliye olur. Arkadaşları sıkı sıkı tembihlerler, "Ya bir şu bizim kabadayıya bak. Öldü mü, kaldı mı bize haber ver" derler. Tahliye olan mahkum, kabadayıyı aramaya koyulur. Arar, sorar bulur. Derki," Yav kabadayı, sen cezaevine geri döneceğini söyledin. Bir türlü gelmedin." Kabadayı cevap verir, "Ben bir kaç tane şerefsizi vurup döneceğimi düşünüyordum. Şerefsizler o kadar çoğalmış ki, vuruyorum vuruyorum bitmiyor. Onun için gelemedim." Nereden bu gerçek olay aklıma geldiyse, sizlerle paylaşmak istedim. Ha bir de, Rahmetli Aşık Mahsuni Şerif'in şu ünlü parçasını sizlerle paylaşmak istedim... Bu eseri dinlemenizi de öneririm... BANA DÖNEK DEMİŞ İTİN BİRİSİ... Bana dönek demiş itin birisi Açığım neyimiş sor hele hele Eli çatlamamış ayı irisi Sen bizim köylerden geç hele hele Köylüden yanadır toprak görmemiş Viskiden gayrıya dudak sürmemiş Ömür boyu serçe bile vurmamış Beni vuracakmış bak ite hele Bir yığın kitabı yığmış önüne Sinek konsa korkar tatlı canına Hipi yosmasını almış yanına Pehlivanlık taslar gör hele hele(bak ite hele) Yiğittir ölüsü dağlarda kalan Yiğittir yiğidin öcünü alan Soykarıdan yiğit olur mu ulan Ordu yıkacakmış ker hele hele Bu herifin önü sonu ayandır Anlayana benim sözüm beyandır Senden korkan hayvan oğlu hayvandır Gel de Mahsuni'yi vur hele hele