İstanbul’a yerleşen Erzurumlu iki hanım pazarda karşılaşmışlar, biri laf ola, beri gele misali memleketten haber vermiş: “Erzurum’a kar yağmış!” Öbürü hayıflanmış: “Yağar bacım yağar, sahapsız memleket!” Evet, bu güzel alıntıdan sonra, asıl konuma geleyim. Erzurum Valisi Ahmet Altıparmak’ı hep izliyorum. Sayın Vali hep bir yerlere gidiyor, bir yerleri inceliyor. Bir bakıyorsunuz sayın Vali Tabyada, bir bakıyorsunuz spor salonunda. Bana göre, Sayın Vali Altıparmak Erzurum’u çözmeye çalışıyor. Ne kadar çalışırsa çalışsın, Erzurum’u çözmek zor. Daha doğrusu Erzurum zor şehir. Erzurum’a gelende, bir süre sonra Erzurum’a benziyor. Erzurumlu gibi düşünüyor, Erzurumlu gibi giyiniyor, Erzurumlu gibi yaşıyor. Evet Sayın Vali Erzurum bu. Aslında yazacak o kadar çok şey var ki, ben en iyisi satırlarımı şair Mehmet Arı’nın Sahipsiz memleket şiiriyle noktalayayım… Herkes bir köşeyi geçirmiş ele Ülke için uğraşan insan rastgele Gözyaşlarım akıp dönüyor sele Benim memleketim sahipsiz memleket. Biri dini yönden tutturmuş yolu Diğeri kullanıyor sağı ve solu Ortalık vatan diyen sahtekar dolu Benim memleketim sahipsiz memleket. Alem düşmüş köşe dönmenin peşine Dünya'da zor rastlanır bunun eşine Uyku tutmaz her gün girer düşüme Benim memleketim sahipsiz memleket. Bütün namussuzları kodese tıkmalı Geçmiş geride kaldı yarına bakmalı Herkes! bu memlekete sahip çıkmalı Benim memleketim sahipsiz memleket.